Love forever?

Diego
Chłopak wszedł do swojego domu i przeczesał włosy od razu rzucając się na kanapę. Odetchnął ciężko po czym po chwili dostał smsa. Odczytał go i uśmiechnął się pod nosem. Marco urządzał wieczór kawalerski do tego spytał się czy może go wyprawić w jego domu. Zaśmiał się i pokręcił głową po czym potwierdził i poszedł do swojego pokoju aby wybrać jakiś odpowiedni ciuch.

Leon

Przywitał się ze wszystkimi i zajął miejsce na kanapie. Na pytanie Diego wzruszył ramionami, rozglądając się po wszystkich. Zaczęli się przekrzykiwać, mówiąc coś o filmach, meczach, jakieś dyskotece, ogólnie muzyce, a paru chłopaków proponowało zamówienie panienek do towarzystwa. Leon zmarszczył delikatnie brwi i spojrzał bezradnie na Marco i Diego.

Leon

Pokręcił głową z niedowierzaniem, ale nic nie powiedział. Nie miał za bardzo ochoty na takie coś, nie lubił takich rzeczy, jednak co mógł poradzić kiedy trzy czwarte z nich było tak na to napalonych? Nic nie poradzi...
Wziął tylko do ręki kubek z napojem alkoholowym i upił parę łyków. Musiał się troszeczkę rozluźnić i wyluzować, bo inaczej wyjdzie w środku imprezy.

Ludmiła/Leon

Spojrzała na Larę smutnym wzrokiem i westchnęła cicho. Nienawidziła tego zajęcia, a poza agencją jeszcze bardziej. Zawsze miała wrażenie, że spotka kogoś znajomego. Zresztą, w agencji było bezpieczniej, było więcej ludzi, ochroniarzy... Tu jechał z nimi jeden i stał przy wejściu do domu... Jak on miał je niby w razie czego uratować?
W końcu dojechały pod jakiś dom. Był naprawdę spory i widać,że właściciel miał mnóstwo kasy. Powstrzymała prychnięcie. Takich nienawidziła najbardziej, bogaci, uważają, że za kasę kupią wszystko.
Nie minęło parę chwil, a już byli w środku. Dziewczyna spojrzała na Larę oraz na ich drugą koleżanką, a następnie na tych wszystkich facetów i aż zadrżała z przestrachem. Strasznie ich tu było dużo...
Leon obejrzał dokładnie gitarę Diego i pokiwał głową z uznaniem.
- No, no... Nie powiem, całkiem dobra - odparł wesoło. Potem usłyszał, że ktoś wchodzi, więc westchnął cicho.
- To co... Idziemy tam? - zapytał, pocierając nerwowo kark.

Ludmiła/Leon

Blondynka stała między tymi wszystkimi facetami i czuła się po prostu okropnie. Jak zawsze. Spojrzała na Larę i westchnęła. No i co miały zrobić? Chyba tylko czekać aż któryś będzie chciał je przelecieć. A może dziś obejdzie się bez tego...? - pomyślała, ale nieźle się przeliczyła. Po chwili poczuła na biodrach czyjeś dłonie. Nie mogła się odsunąć, chociaż bardzo chciała.
Leon westchnął tylko i zeszedł razem z Diego na dół. Rozejrzał się dookoła i aż wstrzymał oddech. Światła były co prawda troszeczkę przygaszone, ale ją poznałby wszędzie. Nie mógł uwierzyć w to, co widzi.

Ludmiła/Leon

Nim się obejrzała nie była już w tym zaciemnionym salonie, a w kuchni. Spojrzała w górę, a oczy, które spotkał jej wzrok po prostu ją zaszokowały. Diego. O boże. Patrzył na nią, jakby oczekiwał jakiś słów wyjaśnienia, a ona nie miała pojęcia co ma mu powiedzieć. Odwróciła wzrok na bok i skrzyżowała ręce na piersi.
Chłopak pokręcił lekko głową i zacisnął mocno pięści, po czym odetchnął. Podszedł do Lary od tyłu i położył dłonie na jej talii. Chłopak, który ją obmacywał spojrzał na Leona zły, jednak widząc wzrok Verdasa troszkę się wystraszył i odsunął. Podszedł do tej trzeciej dziewczyny. Sam Leon zaś wziął dziewczynę za rękę i pociągnął gdzieś na bok, dokładniej do holu, a potem na schody. Zatrzymał się i spojrzał jej w oczy. Nie miał pojęcia co powiedzieć, po prostu patrzył.

Ludmiła/Leon

Dziewczyna zamrugała parę razy zaskoczona, a potem pokręciła lekko głową i odsunęła się od Diego.
- A skąd mogłeś wiedzieć? - mruknęła, pocierając ramiona. Było jej tak strasznie zimno... Odetchnęła i spuściła znów wzrok.
- Tak, jestem dziwką i musisz się z tym pogodzić - szepnęła. Zacisnęła na moment powieki, a potem uchyliła je i błądziła wzrokiem gdzieś po ścianach.
Leon przyglądał się jej chwilę, a potem westchnął i objął ją delikatnie. Nie miał pojęcia jak ma na to zareagować, ale był pewien tylko jednego - nie był zły ani nic. Wiedział, że Lara musiała mieć naprawdę poważne powody by tak pracować. I rozumiał to. A przede wszystkim chciał jej pomóc.

Ostatnio edytowany przez Natsuyu (2014-07-06 12:49:26)