Love forever?

Ludmiła

Zamyśliła się na dłuższą chwilę, patrząc na swój talerz, a potem pokiwała głową.
- Myślę, że tak. Za bardzo się kochają - odparła po chwili, uśmiechając się lekko, a potem zabrała się za jedzenie. Kiedy oboje skończyli zabrała talerze i zmyła je szybko.

Ludmiła

Dziewczyna zaśmiała się cichutko i odetchnęła. Obróciła się do chłopaka i objęła go delikatnie za szyję.
- Wiem skarbie, wiem. Ja ciebie też - odparła łagodnie i pogłaskała lekko jego kark. Później usłyszała dźwięk swojego sms'a, więc odsunęła się i wzięła komórkę.
"Tak, pewnie, wpadnę do was później... Ale powiedz, z Leonem już wszystko dobrze?" - odpisała szybko.
- Lara. Chce się później spotkać - wyjaśniła.

Ludmiła

Blondynka zamyśliła się i skinęła głową.
- Nie wiem, po południu... Jakoś około szesnastej - odparła łagodnie i odgarnęła z twarzy kosmyki włosów, a potem wskoczyła na kuchenny blat.
- Tylko nie zniszczcie z Leonem domu - dodała rozbawiona.

Ludmiła

Uśmiechnęła się pod nosem, po czym cmoknęła go lekko w usta i przeczesała jego ciemne włosy. Potem objęła go nogami w pasie i pogłaskała po policzkach.
- To dobrze, bo bardzo polubiłam ten dom. Szczególnie sypialnie i łazienkę - mruknęła pod nosem, muskając jego policzki.

Ludmiła

Dziewczyna uśmiechnęła się pod nosem, a potem odwzajemniła jego pocałunek, pogłębiając go jeszcze bardziej. Wplotła delikatnie palce jednej dłoni w jego włosy, a drugą przejechała mu po policzku, a potem ramionach, barkach, klace piersiowej i brzuchu. Kiedy się od siebie oderwali odetchnęła i posłała mu zadziorny uśmiech.

Ludmiła

Dziewczyna tylko uśmiechnęła się lekko i zeskoczyła z kuchennej szafki. Przeciągnęła się, po czym poszła do salonu i opadła na kanapę. Było jeszcze wcześnie, nie musiała się spieszyć ani nic... Zresztą, na razie jej się nie chciało. Złapała za pilot i włączyła urządzenie, szukając czegoś ciekawego.

Ludmiła

Zamrugała parę razy zaskoczona, a potem uśmiechnęła się lekko.
- Dziękuję - odparła łagodnie, przyjmując szklankę. Na jego pytanie westchnęła i pokręciła głową.
- Nie, nic... Patrzę co leci, ale nie ma nic ciekawego - odparła, wzdychając ciężko. Potem upiła łyk koktajlu i uśmiechnęła się szerzej.
- Pyszne - mruknęła i cmoknęła go w policzek.